KIEDY MÓWIMY O ZABURZENIACH PAMIĘCI?

Zaburzenia pamięci związane z wiekiem

Część zaburzeń poznawczych związana jest z naturalnymi zmianami wynikającymi z procesu starzenia się i nie wpływa w sposób istotny na codzienne funkcjonowanie. Osoba w starszym wieku może gorzej funkcjonować w sytuacjach, gdy na przykład powinna podjąć szybką decyzję, przeanalizować znaczną ilość informacji lub wykonywać kilka czynności równolegle. Problemy szczególnie mogą się nasilać w sytuacjach stresujących, w hałasie czy też pod presją czasu.

 

Łagodne zaburzenia poznawcze

To zaburzenia poznawcze, które w sposób istotny wpływają na funkcjonowanie osoby w starszym wieku, ale nie odpowiadają kryteriom chorób otępiennych. Mogą to być problemy związane z orientacją przestrzenną, umiejętnością liczenia, pamięcią i mową. Osoba z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi popełnia błędy zarówno w dobrych warunkach, jak i niesprzyjających (np. stres, hałas). Co istotne, przy tego rodzaju zaburzeniach senior często zauważa popełnione błędy i jest w stanie je poprawić.

 

Choroby otępienne /demencja

Demencja starcza to schorzenie, w którego przebiegu dochodzi do zmian zwyrodnieniowych, degeneracyjnych oraz zanikowych różnych tkanek mózgu.

Wśród najpopularniejszych symptomów choroby można wymienić m.in. dezorientację w dotychczas znajomym środowisku, znaczne pogorszenie się lub całkowitą utratę pamięci, urojenia, nietypowe zachowanie czy nawet radykalną zmianę osobowości.

Pod pojęciem chorób neurodegeneracyjnych kryje się wiele jednostek chorobowych, takich jak: choroba Alzheimera, Parkinsona, Picka, zaburzenia naczyniowe (czyli zaburzenia krążenia krwi w naczyniach mózgowych). Różnią się one m.in. rodzajem i umiejscowieniem zmian degeneracyjnych, do których dochodzi w tkankach mózgu. Niestety zmiany te są nieodwracalne, a obecnie stosowane leczenie farmakologiczne ma charakter objawowy, czyli nie likwiduje przyczyny choroby, a jedynie zwalcza lub łagodzi jej objawy.